De afgelopen twee weken heb ik samen met mijn moeder kunst gemaakt. Mijn moeder heeft moeite met het benoemen van dingen en zij vindt het moeilijk om dingen te onthouden als gevolg van dementie. Terwijl ik in mijn werk juist probeer om los te komen van belemmerende gedachten. Een belangrijk onderdeel in mijn werk is het maken en vinden van dingen zonder definitie, betekenis of benoeming. Denken wordt direct handelen. Aangezien het steeds moeilijker wordt om verbaal met mijn moeder te communiceren nam ik haar mee in een poging om samen iets, of juist niets, te creëren.
Hier een verslag over die dingen.
T/m 17 juni a.s.
(Een bericht van Bonno van Doorn)
Op dag 1 nam ik mijn moeder mee achter op mijn fiets om dingen te doen en te maken.
Zo zaten we lekker aan de waterkant van de Sloterplas om van het mooie weer te genieten en werden we vergezeld door gevleugelde dingen. Mijn moeder is een grote dingen vriend.
Waarna we vervolgens dingen gingen maken en tekenen in de projectruimte van Zoete-Broodjes.
Zo kwam ik er al snel achter dat mijn moeder een groot talent heeft om buiten de lijntjes te tekenen.
Op dag 2 gingen we nog meer dingen tekenen, maar nu alleen groter.
Zo kwam radiomaker Jesper Buursink langs om over de dingen te praten. En wat bleek? Mijn moeder is gewoon een dingen expert! Het was prachtig om te zien hoe ze over de dingen kon praten en er helemaal in opging. Ik kon wel inpakken!
Op dag 3 gingen we dingen kijken op de KunstRai met de Rolls Royce. (zie verslag)
En kregen we gratis drankkaartjes van Trendbeheer om naar dingen te kijken. Mijn moeder was de bomb en netwerkte zich suf. Ik kon het gewoon niet meer bijbenen.
Op dag 4 gingen we gewoon weer lekker verder met dingen tekenen.
Zo werd er nog meer gepraat over dingen met Maaike Visser en Arjen Lancel van Zoete-Broodjes en aten we onze boterhammen.
Op dag 5 gingen we de 2e week in, en vergat ik mijn camera. Stom, stom, stom! Maar ja, we maakten toch een heel mooi ding!
Dag 6 kwam moelijk op gang. Misschien was het toch iets te veel van het goede? Na een fijne ochtendwandeling in het park, waar we wat dingen plukten kwam het toch nog goed. Mijn moeder was weer helemaal in de stemming.
Zo gingen we nog wat dingen shoppen voor de lunch.
Mijn broer de fotograaf kwam ook gezellig langs om de dingen vast te leggen op de gevoelige plaat.
En kleiden we dingen voor een live publiek.
Op dag 7 was de opening. Spannend!!!
Maar eerst gingen we met de familie nog wat lekkere dingen eten.
Het duurde wel wat lang voordat we eindelijk konden eten. Waardoor het er even op leek dat we te laat op onze eigen opening zouden komen.
Op naar de opening. Mijn moeder werd op charmante en olijke wijze begeleid door ons nieuwe familielid Jesper.
He he, eindelijk kunnen we slempen, met alcoholvrije bubbels welteverstaan.
Voor de opening had Jesper nog even snel een dingetje in elkaar gemonteerd. Zelf heb ik ‘m nog niet helemaal beluisterd, maar ik heb me laten vertellen dat het een ontroerend ding is geworden.
Zo kwamen er al snel leuke mensen om de dingen te bekijken.
Hé Jetske Verhoeven, die hadden we ook op de KunstRai ontmoet. Wat leuk!
Mijn moeder was helemaal in haar nopjes. Geweldig om te zien. Ze kon gewoon niet stoppen met handjes schudden.
Voor de opening had mijn moeder ook nog een liedje ingestudeerd. Geen idee waar ze die vandaan had. Maar velen met mij waren zeer onder de indruk. De expositie was nu officieel geopend en feest kon beginnen.
Jesper bleef maar opnemen. Ik vraag me af of hij dat ding ook mee naar bed neemt.
Wat een mensen! Het paste gewoon niet in de ruimte van Zoete Broodjes, maar dat mocht de pret zeker niet drukken!
Maar toen was het de hoogste tijd voor mijn moeder om maar weer eens te gaan. Als een echte rockster werd mijn moeder met de bolide naar huis gebracht.
Het was een prachtig en intens project! En ik hoop dat ik nog heel veel mooie dingen met mijn moeder kan doen en maken.
Heeft u er trouwens wel eens bij stil gestaan hoe vaak mensen ‘dingen’ zeggen. En u afgevraagd wat dingen nu eigenlijk zijn. Ik kan u wel zeggen dat de belangrijkste dingen geen dingen zijn, maar dat het wel de kleine dingen zijn die het doen.
Voor de gelegenheid heb ik ook een blog aangemaakt waar u nog veel meer foto’s e.d. van het project kunt bekijken. Themostimportantthingsarenotthings.wordpress.com
Graag wil ik nog even zeggen dat ik enorm ben geraakt door alle lieve reacties van de mensen, en daar wil ik iedereen hartelijk voor bedanken! Het doet mij en moeder erg goed! Bedankt!
Op naar het volgende ding!
Prachtig Bonno! Blijf vooral jullie dingen doen!!
mooi
wel lekker ding, die moeder van je
pracht verslag, pracht project
http://www.glamcult.com/?p=17757
Geweldig project!
topding!
leuke moeder, lieve zoon!
ding dong!
Hi Bonno, U bent een toppertje! En uw moeder ook!
Meer bij MrMotley:
http://mistermotley.nl/2011/06/03/The_most_important_things_are_not_things/