- Machtig mooi werk van Luna Maurer. Pixelpret op Bach in grey movie. (En gefeliciteerd nog – net met Moniker Amsterdamse prijs voor de Kunst op zak.)
Een greep uit 120 jaar beeldcultuur in een omzichtig eclectisch diverse tentoonstelling met kerntoppers en randverwanten:
“een visuele totaalervaring die 120 jaar aan grafische werken, fysieke objecten, interieurstukken en diverse materiaaltoepassingen omvat. Van vroege computeresthetiek tot het postdigitale artefact.”
Wie de leuzen leest ziet dat het allemaal programmatischer is ingezet dan louter overzichtelijk alleen en dat is spannend. De digitale middeleeuwen zijn nu stelt Mieke Gerritzen. Waarheen, waartoe: “De status van het beeld verandert, de oorsprong is steeds minder van belang en het digitale beeld domineert” en “Nu klinkt het startsein voor het postdigitale tijdperk.”
Gaat dat zien:
“Ontdek de ontwikkeling in het denken van de mens en zie hoe digitaal denken in drie generaties doorontwikkelde. Van beeldtaal tot beeldverhaal en van vorm tot visie.”
Toe maar!
motimuseum.nl/nl/tentoonstellingen/nu/welcome-to-the-imagesphere/2317
En al met al deels een feest der (h)erkenning:
Netscape, zie die broken images! Oldschool Geocities.com/TheTropics/4884 (alleen via de wayback machine uit een verleden te trekken.) Olia Lialina en Dragan Espenschied’s verzameling screenshots in One Terabyte of Kilobyte Age
Papierstoel Sagmeister – alleen daarom al.
Spiral Jetty van Robert Jan Leegte is me nèt te lekker en voor de hand liggend gekozen. Deze of minimaler nog deze zijn zeker zo toegankelijk en herkenbaar en tegelijk minder verhalend en minder reflexief: dat verwijzen naar kunst om zelf kunst te mogen zijn krijgt een baard.
Tapijt Thonik
Leuk om Dave Hakkens phonebloks in het echt te zien. Op de huid van de tijd.
Met de hand gewijzerde digiklok Maarten Baas. Ook als Apple-app.
De bossen van Broersen & Lukács nee die doen mij weinig.
Koen Taselaar prachtprent. Your browser send a request. hé zie ik daar trendbeheer tussen staan?
Posters Metahaven.
Ook de Jodi‘s ontbreken niet.
Going back in time: Wim Crouwel. Spuuglelijk en gedateerd maar tegelijk zo eigen en vet.
En dit is slechts een aselecte greep uit veel meer. In het halfduister (totaalervaring!) fotografeert niet alles even lekker.
De tentoonstelling is veel relevanter dan ik in eerste instantie dacht. Er gebeurt wat. Een thematische invalshoek die het programmatische overstijgt doordat ze door de voorbeelden beeldcultuur invoelbaar maakt. De drempel laag en de lat hoog. Kom daar maar eens om.
Nog tot december 2015.
motimuseum.nl/nl/tentoonstellingen/nu/welcome-to-the-imagesphere/2317
Leave a Reply