Met die Vincent wil het maar niet vlotten. Veel geld, 50.000 € vrij te besteden, weinig oppik, ophef of cachet. Van Bonnefanten naar Stedelijk via gewoon maar even niet nu neergestreken in het GEM: deerniswekkende kunst die op kunst wil lijken, veel pretentie, weinig waar.
Deze editie in GEM is treurnis alom – op Manfred Pernice na. Maar vooral: waarom wij kunst zo beu zijn, een les in vier delen hoe het niet moet.
Goed en mijn winnaar afgaand op het getoonde werk is Manfred Pernice; misschien wel heel overtuigend in andere context. Podium met een aangenaam speels karakter als sculptuur. Roept als enige werk in positieve zin vragen op.
Ja je speelt met je leven.
Manfred Pernice kortom.
Pierre Huyghe – die elders uitpakte – had nog een filmpje liggen van zijn bijdrage aan de Documenta.
In de grote zaal trommelt Anri Sala des Clash’s Should I Stay or Should I Go. Dat laatste natuurlijk. “Het boze punkgeluid is verworden tot een lieflijk deuntje” dixit de zaaltekst waar ook ‘symbool voor’, ‘falen’ ‘Grote Ideologie’ en ‘dialoog’ in voorkomt.
Het werk van Anri Sala, winnaar, twee beams.
Met wat vervlogen glorie in beeld en een bekend liedeke geincorporeerd voorspelbare hedendaagse videokunst.
Hoe huiveringwekkend kan kunst zijn.
Met als absoluut dieptepunt Willem de Rooij in de kelder. Wat een ellende.
Schuimbekmomentje of zo u wilt schouderophalen galore met het werk van De Rooij. Opnieuw: hoe huiveringwekkend kan kunst zijn. De meest overschatte kunstenaar van de laatste decennia bevraagt iets. Nou dan weet je het wel.
Wat een inhoud hé
Er is nog veel meer tekst. Van alles en nog wat wordt erbij gesleept. Mondriaan. Afscheid, ontheemding, toettoet boingboing.
Gillean Wearing speelt kunstenaars na.
De zelfreferentiele opgebakken herhalingsdrift doet verlangen naar vers bloed. Een tentoon met als hoofdschotel doorgebakken incestueze inteelt. Eenieder die ik er tegenkwam was chagrijnig.
Nog tot 1 februari.
gem-online.nl/tentoonstellingen/the-vincent-award
.
Op het commentaar op Anri Sala na klopt het allemaal wel denk ik:
https://chmkoome.wordpress.com/2015/01/05/vincent/ U verwoordt het wat minder geremd!
Op het commentaar op Manfred Pernice na klopt het allemaal. Dat kunstwerk van Pernice was ook zo erbarmelijk slecht. Zie de foto’s hierboven. Niet vaak (maar toch nog te vaak) zie je zulke zielloze werken samen een tentoonstelling vormen. Alsof geen van de genomineerde kunstenaars ook maar enige zin had om hier aan mee te werken.
Dat laatste zeker Energiek en dat is toch onbegrijpelijk?
En uw slotzin kon sterker Kees:
“Het werk van Willem de Rooij begrijp ik niet, maar misschien heb ik daar te weinig voor gestudeerd.”