Nog tot 12 november in Parijs een supercoole serie Kruithof radicaal bij Escougnou Cetraro. Het lijkt verder verwijderd van ‘gewone’ fotografie en gaat met deze beeldsculpturen verder op de met Sweaty Sculptures en Neutrals ingeslagen weg.
In afwachting van haar museale solo ¡Aguas! bij FOAM vanaf volgende week:
escougnou-cetraro.fr/en/artists/anouk-kruithof
Serieus JB? Radicaal? If it looks like art and it quacks like art it must be art? Aesthetics of contamination? De geest van onlangs geëxhumeerde wijlen Dali infiltreert de steriele minimalistische galerieruimte? Mooi craquelé trouwens in de betonvloer. Beton is een hard, sterk materiaal en kan zeer goed druk opnemen. Probleem is dat het trekbelasting slecht kan verdragen.Beton scheurt altijd, maar mag nooit teveel scheuren…
Denk het wel GS, groot vertrouwen in Anouk Kruithof, wasssend oeuvre met pieken. Ik volg haar sinds jaar en dag, geweldige serie publicaties en zag u haar werk op de Garage tentoonstelling Let Us Meet Inside You? Beeldsculptures sweaty sculptures en inrichtingswerk Off The Wall. Op Unseen zag ik vergelijkbaar werk als bovenstaand. We zullen zien wat de solo bij FOAM gaat brengen. Komt u ook?
Denk het niet JB. Je weet toch dat ik aan pleinvrees leid. Bovendien kan 020 de bezoekersstroom niet meer verwerken. Het is dus ook een ethisch dingetje. Een museum moet verder gaan dan kokette city-marketing, of fungeren als economische vaseline. Fraaie vergelijkbare werkjes inderdaad. Eva Hesse meets Cady Noland. Maar het mist nog steeds scherpte. Ben erg nieuwsgierig naar de volgende stap.
PS
En lijd ook aan beginnende uitvalsverschijnselen.
GS
PPS
Nog meer ethiek: Foam laat Stichting Ammodo meebetalen aan het overzicht. Dat is geroofd geld van onze havenarbeiders. Laat George Knight dit maar niet horen.
GS