Zo’n anderhalve week geleden had uw correspondent het voorrecht om samen met Simon Schrikker af te mogen reizen naar Morecambe, prachtig gelegen aan een baai aan de westkust van Engeland. Jarenlang was Morecambe in trek als badplaats, tot de opkomst van goedkope vliegvakantie in de jaren negentig daar abrupt een eind aan maakte. Een groepje lokale kunstenaars en liefhebbers heeft het nu voor elkaar dat ze van de gemeente min of meer carte blanche hebben om het verpauperde centrum te gebruiken als creatieve speeltuin. Met minimale middelen, een trits aan piepknor toplokaties, goede zin en een mond-tot-mond netwerk nodigt men sinds deze zomer kunstenaars uit met de vraag of ze werk willen komen maken.
Schrikker en ik waren er dik vier dagen, toen we weg gingen stond Jazoo Yang uit Zuid-Korea al in de startblokken en afgelopen woensdag landden de Graphic Surgeries. Hieronder een kleine greep uit veel, mocht u de komende jaren in de buurt zijn ga dan vooral een blokje om.
Het epicentrum van Hackmorecambe is The Exchange Creative Community waar van alles wordt gedaan. Een kleine kunstenaarsbenodigdheden winkel, eethuisje, filmavonden, workshops, galerie, rondleidingen, crowdfunding voor het behoud en gebruik van de kerk aan de overkant en projecten in de buurt. Qua insteek en energie doet het denken aan de grote Edmar in Chicago en Spatie in Arnhem.
Prada Marfa kan wel inpakken, ter gelegenheid van het vijftigjarige bestaan van luxe kledingmerk Ralph Lauren opende Petro dé flagshipstore van de Engelse westkust.
Petro blijkt een wandelende Ralph Lauren encyclopedie en dat gaat niet aan een toevallige passant/Lauren fan als amenbrother77 voorbij: “The detail was just too good for it to be some fucker flogging ralph seconds. Had me stumped!”
Met dank aan de EU, de grondig gerenoveerde promenade van Morecambe. Brexit kom er maar in.
In de kerk tegenover The Exchange hebben Christopher Stead (Londen) en Egs uit Finland een tijdelijk atelier ingericht. Egs had begin dit jaar nog een grote solo in de Kunsthalle van Helsinki (nu is er een grote Hockney show dus hij is in goed gezelschap) en werkt hier aan een grote landkaart op papier (in rood).
Daarnaast liet hij de hele week werk op locatie achter met de lokale spuitbussenjeugd.
On Spam, Comment Spam #45, een permanent werk van uw correspondent.
Het gebouwtje staat op de nominatie om gesloopt te worden maar als de Engelse bureaucratie net zo snel werkt als hier in Nederland kan dat nog jaren duren.
Taehoon Yangah liet verspreid door de wijk deze sculptuurtjes achter. Opmerkelijk detail, na harde wind zag je toch steeds iemand de werkjes weer overeind zetten.
GAS Contemporary is de hardcore whitecube van Morecambe. Met op rechts een muurschildering van Taehoon Yangah en op links Christopher Stead in de weer met zijn favoriete boormachine.
Simon Schrikker met een vers blokje aquarellen.
Een van de initiatiefnemers van Hackmorecambe, Dunstan Low.
Christopher Stead met een schilderij dat onder andere is opgebouwd uit allerhande gevonden hekmateriaal.
Hondenmaskers voor een opkomende Schrikker rapvideo.
Over rap gesproken, in Engeland kom je regelmatig een blauw bordje tegen dat verwijst naar een belangrijke historische gebeurtenis. Petro hoorde het verhaal van Busta Rhymes die als puber vanuit New York naar familie in Morecambe werd gestuurd. Hij stal er een paar sneakers en moest voor straf de winkelvloer dweilen. Petro vond de winkel en met een beetje geluk hangt bovenstaand bordje binnenkort op de plek van bestemming.
The Exchange initiator Jo Bambrough voor The Garage. Al doende ontdekte men deze al jaren leegstaande garage, geen stroom maar wel daglicht, en het dak lekt niet dus prima geschikt als tentoonstellingsruimte.
Even met de bezem erdoor en klaar. Schrikker in gesprek met Dunstan Low. Ze kennen elkaar nog van AKI2/Dutch Art Institute toen het nog in Enschede zat begin 2000. Na hun afstuderen sloeg Schrikker aan het schilderen en Low begon aan een carrière als internetondernemer. Toen dat vorig jaar redelijk abrupt tot stilstand kwam en hij opgezadeld zat met een hypotheekprobleem kwam hij op het geniale idee om dan zijn huis maar te verloten. Hij verkocht 500.000 loten à £2, gaf zijn huis weg, betaalde de bank, doneerde aan het goede doel en heeft een nieuwe woning. Een deel van het krankzinnige verhaal leest u hier.
Goed geplaatste Schrikker.
Het een en ander aan schroeven in hardhouten balken, Stead en Egs zien dat het goed is.
Rechts de wereldkaart volgens Egs. Links de doeken van Christopher Stead die zijn geschilderd op de stranden van Morecambe en Barcelone en daarna hebben liggen rijpen op de bodem van de Thames.
Van achteren minstens zo mooi.
In het putje van Engeland (Rijswijk kan wel inpakken).
Pak uw koffer en boek een ticket, de komende jaren nog veel meer nieuwe projecten dus genoeg te zien en ontdekken. Bij The Exchange gratis en voor de niets de meest actuele plattegrond/wandelroute van het moment.
In Morecambe is het leven goed (soort van).
Leave a Reply