Sebastopolstraat Otrobanda

Curaçao heeft er sinds vorig jaar (2024) een nieuwe pop-up voor de creatieve industrie bij. Een initiatief van ‘bodypainter’ Bethyamin van Nieuwenhuizen, in een van de monumentale panden aan de Sebastopolstraat in het zwaar gentrificeerde Otrobanda.

De Sebastopolstraat, meer een steeg dan een straat, kan je inlopen vanuit de Breedestraat van oudsher de winkelstraat van Otrobanda. Op de hoek rechts het Kaya Kaya kantoor en links Creative Creations met lokaal gemaakte souvenirs en cadeaus.

Vanaf dat begin van de straat (steeg) installeerde vorig jaar het Mexicaanse textielbedrijf Cielo Tejido in opdracht voor het Kaya Kaya Festival: ‘de hemel van haakwerk’. Een alternatief voor die omgekeerd opgehangen gekleurde paraplu’s waar je wereldwijd mee doodgegooid wordt ergens in een steeg of wandelstraat in zichzelf respecterende toeristen steden.

We lopen onder het gekleurde haakwerk door langs nummer 5 (links) waar je Hirsch & Reich Secondhand Books vindt die een bijzondere collectie boeken bij elkaar weet te brengen. Je moet wel de portemonnee trekken maar dan vind je bijzondere boeken, jammer genoeg niet altijd in goede conditie vanwege zout/vocht/zon. Wel publicaties die vaak nergens anders te krijgen zijn op het eiland. Als het gaat om lokale of regionale boeken vermoed ik ook niet meer te krijgen buiten het eiland zoals de eerste druk van de tiendelige serie Sambumbu (1969 – 1975) van Pater Brenneker die ik daar door bladerde. In 2018 zijn de 10 publicaties opnieuw uitgebracht in een thematische serie van 4 publicaties door Carib Publishing.

Ik dwaal af (boeken hebben dat effect op me) dus we gaan verder langs de barbershop op nummer 7 naar het hoekpand, nummer 9, loop voor de ingang links met de straat mee om de hoek van het pand!

Nummer 9 biedt tijdelijke ruimtes aan creatieven om te werken tegen betaalbare huur/kosten, en op de begane grond is ook Gallery 9 een presentatieplek die ook beschikbaar gesteld wordt aan derden om werk te presenteren en te koop aan te bieden.

We gingen er naar Super HERu van kunstenaar Roberto Tjon A Meeuw een tentoonstelling te zien op twee opeenvolgende zaterdag middagen waar hij werk verkoopt. In te tentoonstelling staat de vrouw centraal en Roberto presenteerde naast al bestaande circulaire werken waar hij (veel plastic) afval hergebruikt om sculpturen te maken en schilderijen, maakte hij ook een nieuwe serie sculpturen van staal. De zaken gingen goed, ik zag regelmatig bezoekers met een werk onder de arm het gebouw verlaten.

Het is goed toeven met Roberto voor de bezoekers die hij ‘op het been’ bracht. Naast de kunst was er ook doorlopend muziek waar op momenten dat hij niet aangesproken wordt door vrienden, kunstliefhebbers en kopers, Roberto ook te horen was. En we werden verwend met lekker drankjes en verse bojo, een Surinaamse cake die gemaakt wordt zonder bloem maar met (o.a.) Cassave (maniok), geraspte kokos, rozijnen, rum, en andere ingrediënten vers gemaakt door Roberto’s moeder (yummmmmmmmmmm).